In gesprek met raadslid Erik Wassing (Lijst Groot Montferland)

Als klein jochie had hij al etiketten ‘druk en ondeugend kereltje’ en ‘moeilijk opvoedbaar’. Later stond hij te boek als pleaser: altijd je best doen voor anderen en opkomen voor zwakkeren. Nu weet de allemansvriend van weleer ook precies wat hij zélf nodig heeft. De ontdekkingsreis van Erik Wassing (53) is nog steeds niet ten einde. “Dankzij de politiek heb ik mezelf uitgevonden.”

“Ik wilde het iedereen altijd naar de zin maken. Als ik vroeger niet naar de kroeg kon, omdat ik niet genoeg geld had, dacht ik ‘ze zullen me wel missen’. Feest maken, gezelligheid, ik hield ervan. Ik deed altijd mijn best om leuk gevonden te worden.”

Een houding die hij ook etaleerde toen hij in 2016 de politieke arena van Montferland instapte. De dagelijkse praktijk bleek echter een harde leerschool. “Ik kon mezelf soms enorm gekrenkt voelen. Neem het industrieterrein DocksNLD. Ik was en ben faliekant tegen uitbreiding, maar uiteindelijk besliste de provincie anders. Mensen kwamen persoonlijk verhaal halen: ‘als jij in de raad komt, zou het niet gaan gebeuren.’ Ongelofelijk. Ik heb erom zitten janken.” Door schade en schande werd Erik Wassing wijzer. Zonder zijn drive en betrokkenheid te verliezen. Of hij nu raadslid is of in zijn rol als ondernemer. Nog steeds spat de vriendelijkheid ervan af. “Maar ik weet nu ook wat ik zelf nodig heb om gelukkig te zijn.” 

Geluk vindt hij bij zijn vrouw Esther, die als partner en vitaliteitscoach en kinder- en jeugdtherapeut blij is met de ontwikkeling van ‘haar’ Erik. De twee zijn al lang bij elkaar. Als geen ander herkent ze zijn goede inborst en de wil het goed te doen voor een derde. “Dat ging vaak ten koste van hemzelf”, vertelt Esther, “hij heeft geleerd om moeilijke beslissingen te nemen, zelfs als dat betekent dat niet iedereen tevreden zal zijn.” 

De twee wonen sinds 2002 in Azewijn. Kinderen heeft het stel niet. “Een leven zonder kinderen is voor ons goed denkbaar, een leven zonder honden niet”, verklappen ze hun voorliefde voor trouwe viervoeters. Leonberger Noa en labrador Meesie waren lang samen in hun leven; in 2021 overleed Noa. Een jaar waarin er meer rigoureus veranderde voor het stel. In San Pedro del Pinatar nabij Alicante verwezenlijkten ze hun Spaanse droom en kochten ze een tweede woning. Sindsdien pakken ze regelmatig hun koffer om naar de zon te reizen en mooie herinneringen te maken. Die ze dan weer delen met vrienden en bekenden die hun appartement huren. “Een filmpje hier, een foto daar, we houden er leuke contacten aan over. Dat voelt echt als een cadeautje,” aldus Erik. 

Al gaat zijn telefoon dan niet op uit. “Want mijn dagelijkse leven bestaat uit werken en politiek, ik maak echt heel veel uren,” zegt Erik eerlijk. Wie dagelijks onderweg is, loopt gegarandeerd zijn geesteskinderen tegen het lijf. Zonder het zelf te beseffen, want talloze reclame-uitingen en beletteringen op bouwwerken, langs de weg of op auto’s in de omgeving dragen de signatuur van zijn bedrijf Wassing Belettering, dat gehuisvest is in ’s-Heerenberg. “En ook de politiek is een soort van bedrijfje als je fractievoorzitter bent.” Politiek en ondernemerschap slokken zoveel van zijn tijd op, dat er geen tijd meer is voor andere hobby’s. “Vroeger heb ik toneel gespeeld, getennist en tot 2010 heb ik gevoetbald.” Lachend: “In m’n laatste jaar werden we kampioen met het tweede elftal van Den Dam. Ik ben op mijn hoogtepunt gestopt.” Dan serieus: “Maar ik weet dat ik weer iets in beweging moet komen. Meer dan de dagelijkse wandeling met Meesie. Ook dat heb ik geleerd in de afgelopen tijd.”