In gesprek met raadslid Joost Gerritsen (Daadkracht)

Het woord ‘doorsnee’ komt niet voor in het woordenboek van Joost Gerritsen (43). Hij haalt regelmatig de kranten – en niet omdat hij zich op de vlakte houdt. Joost, geboren in Lengel en raadslid voor Daadkracht, is bovenal een man met een mening. “Als je mij of een ander onrecht aandoet, dan kom ik in actie. Maar altijd op een nette manier, onderbouwd met feiten.”

Hij weet dat zijn naam in het gemeentehuis soms de aandacht trekt. “Ik ben niet lastig, ik ben duidelijk.” Wie wat beter en verder kijkt, ziet een man die zich met hart en ziel inzet voor zijn idealen.

Joost woont in ’s-Heerenberg en is niet alleen politicus, hij is ook ondernemer, echtgenoot, vader, autocross- en motorfanaat, hobbyboer én trotse bezitter van een sneeuwkanon. Zijn leven leest als een avonturenboek met onverwachte wendingen en bijzondere hoofdstukken. Op z’n 22e had hij al een bloeiend bouwbedrijf: Eventus Bouw, met twintig man personeel. Tot de crisis in 2010 alles onderuithaalde. “Ik ben daarna zelfstandig doorgegaan, zonder personeel.”

Hij weet werk, gezin en hobby’s te combineren, al erkent hij: “Het gezin raakt helaas soms ondergesneeuwd.” Auto- en motorcross zijn al van jongs af aan zijn passie. Vanaf zijn zestiende organiseerde hij elf jaar lang een autocross in Loerbeek. Ook op het land is hij graag bezig. In Lengel onderhoudt hij zijn moestuin en een stukje landbouwgrond, waar hij geniet van hooien en oogsten met de combine.

Wat minder bekend is: Joost heeft ook een muzikale kant. Als kind speelde hij bij de harmonie in Zeddam, later bij het Grenslandorkest. Zijn saxofoon ligt nog steeds binnen handbereik. “Op feestjes speel ik af en toe nog een stukje,” vertelt hij.

Zijn liefde voor het buitenleven beperkt zich niet tot de Achterhoek. Joost houdt ook van reizen. Met zijn gezin zoekt hij graag de sneeuw op om te skiën en ook in Canada is hij al vaak geweest, in Vancouver om precies te zijn. Deze bestemming staat nu opnieuw hoog op de agenda. “Daar woont familie. Maar de kinderen moeten eerst wat ouder zijn, zodat ze het zich goed kunnen herinneren.”

De oudste, Mans, is 10, de jongste, Hein, is 7. Joost leerde hun moeder Marleen in 2009 kennen tijdens carnaval in ’s-Heerenberg. “Ik dacht meteen ‘Dat is ze’, maar ik heb er flink voor moeten vechten om haar voor me te winnen. Pas na een half jaar kreeg ik de eerste tongzoen.” Ze wonen naast de Dolle Graaf. “Middenin het centrum, met een grote tuin op 50 meter van het bos, en dichtbij school. Ideaal.”

Maar hoe stevig die thuisbasis ook is, met Joost wordt het leven nooit saai. Neem nou die keer in Oostenrijk, toen hij halsoverkop een enorm sneeuwkanon kocht. “De laatste winters zijn niet streng genoeg. En je hebt ook een hoop water nodig. Daar heb ik me op verkeken.” Lachend: “Het is net als met ondernemen. De ene keer sla je een slag, de andere keer sla je de plank mis.”

De nieuwste verrassing? Voetbal. “Dat heb ik nooit gedaan. Nu speel ik sinds twee maanden in 35+ bij FC Bergh, dankzij mijn zoontjes. Een paar vaders hebben me overgehaald. Maar eerlijk is eerlijk, het balgevoel moet ik nog ontwikkelen.” Alsof dat nog niet genoeg is, duikt hij een paar keer per jaar op als chauffeur bij Circus Krone, dat van oudsher bevriend is met zijn familie.

Of hij nou een sneeuwkanon aanschaft, in de raadzaal het debat aangaat of het voetbalveld op stapt, Joost Gerritsen doet alles met overgave. Zonder franje. Volgend jaar zijn er weer verkiezingen. “Zoals het er nu voorstaat, ga ik gewoon door. Want ik denk dat mijn stem en praktijkervaring nog hard nodig zijn.”

Foto door: Dies Goorman.